CROUSE AND DIAZ: Sex-trafficking prosecutions just got tougher

Justice Department rules fail to protect witnesses’ families

(me poshte artikulli ne shqip, nga gazeta Shekulli) 

By Janice Crouse and Mario Diaz

-

The Washington Times

Tuesday, August 30, 2011

Prosecutions are essential in combating the horrific sex-trafficking industry, and a recent case just made the complicated process a whole lot harder. With criminal networks involving numerous countries, thousands of individuals and countless resources, prosecutions must untangle a complex web while balancing aggressive detective work and undercover investigations.

Once again, the Department of Justice’s handling - or mishandling - of a case threatens the abolitionist movement combating sex trafficking. The case of Edmond Demiraj and his family may serve a critical blow that could hinder the prosecution of modern-day slavery for years to come.

A decade ago, Mr. Demiraj agreed to be a witness against Bill Bedini, an Albanian gangster allegedly involved in numerous criminal activities, including human smuggling and sex trafficking. Mr. Demiraj agreed to testify in exchange for protection.

But before Mr. Bedini could be brought to justice, he was able to flee toAlbania. Having no way to prosecute the case and because Mr. Demirajwas in the country illegally, the U.S. government decided to send him back to Albania.

It doesn’t take much creativity to guess what happened next. Mr. Demiraj says Mr. Bedini found him and shot him. But Mr. Bedini was not satisfied with that. He wanted to send a real message to all who would dare cross him, so he vowed to go after Mr. Demiraj’s family. He purportedly kidnapped two of Mr. Demiraj’s nieces to force them into sexual slavery, telling them it was “payback” for what their uncle had done.

Incredibly, Mr. Demiraj survived the attempted murder and was able to escape to the United States with his nieces. The U.S. granted Mr. Demiraj’s petition to stay in America and his nieces won asylum.

However, in a bizarre and cruel turn of events, Mr. Demiraj has been fighting ever since to obtain protection for his wife and children, who are here illegally and have been denied asylum time and again, despite allegations of numerous threats by Mr. Bedini and his thugs.

The government does not dispute the fact that Mr. Demiraj’s wife and children would be in real, life-threatening danger if they were deported toAlbania, yet in a divided decision, a three-judge panel of the U.S. Court of Appeals for the 5th Circuit decided that was not enough to offer asylum.

The applicable asylum law seems clear enough. It is intended to provide protection if the person is being persecuted for their membership in a particular social group, which in this case would be the Demiraj family. In fact, several other circuits would have granted asylum very easily. Yet, the appeals court drew a distinction this case by saying Mr. Bedini seeks to hurt Mr. Demiraj by hurting his wife; he does not really want to hurt her because of a “desire to hurt the Demiraj family as such.”

Judge Catharina Haynes wrote, “Mrs. Demiraj would not be any safer inAlbania if she divorced Mr. Demiraj and renounced membership in the family, nor would she be any safer if she were Mr. Demiraj’s girlfriend of many years rather than his wife.”

The U.S. Supreme Court now has the opportunity to hear the case. We hope it does so, as the lower court’s decision could have a devastating effect on future prosecutions of sex-trafficking cases. If the Demiraj family is denied protection, how can we encourage others to come forward to expose those who would so brutally abuse women as to sell them for commercial sexual exploitation? The Demiraj decision sends a clear message that witnesses will be left on their own if a prosecution goes bad.

But the story doesn’t end there. The Demiraj family has been threatened repeatedly here in the United States. Mr. Bedini’s people are alleged to have vandalized their home, breaking several windows. Still, whenMichael Gottlieb, the attorney representing Mrs. Demiraj and her children, asked the Justice Department for protection, it simply refused, even though it acknowledges the very significant threats she is receiving.

Mr. Gottlieb told us: “The government’s denial of asylum in this case sends a troubling message to would-be witnesses and informants, the very people who help defend us from our enemies. But its decision to withhold security from this witness’ wife and small children - whose attacker the government would put in prison if it could only catch him - is really frightening.”

Worse, we view this case as a miscarriage of justice, not merely against the Demiraj family. It is also a blow against all those who work every day to protect victims from the scourge of human trafficking and especially against all those girls and women who are more vulnerable because of bureaucratic decisions at the highest levels of justice.

Janice Shaw Crouse is director of Concerned Women for America’s Beverly LaHaye Institute. Mario Diaz is policy director for legal issues at the institute.

Historia e rrallë e Edmondit, shqiptari në gjyq me SHBA-të

Marrë e plotë nga Nju Jork Tajms*

UASHINGTON – Kjo histori zë fill thuajse një dekadë më parë. Asokohe një prokuror i shtetit te Teksasit i kërkoi Edmond Demirajt të dëshmonte kundër një krimineli shqiptar të akuzuar për kontrabandë njerëzish. Z.Demiraj kishte informacion: Ai kishte punuar me kriminelin, Bill Bedini, në një biznes ndërtimi dhe kishte dërgur para jashtë shtetit për të. Prokurori kishte material: Demiraj, një qytetar Shqiptar, ishte në Shtete e Bashkuara në mënyrë ilegale/të jashtëligjshme. Demiraj tha që të dyaj palët kishin bërë një marrveshje. Në shkëmbim të dëshmisë së tij, ai dhe familja e tij do të mbaheshin të sigurtë. Por z.Bedini ju lejua të paguante kaucion dhe sakaq ai u largua për në Shqipëri. Duke qënë se tani dëshmitari nuk ju duhej më, autoritetet federale/shtetërore e larguan Demirajn, gjithashtu në Shqipëri.  Bedini po e priste. Ai e rrëmbeu, e rrahu/goditi dhe e qëlloi Demirajn, plumbi për pak i dëmtoi veshkën. Bedini përndoqi gjithashtu edhe pjestarë të tjerë të familjes së Demirit, duke rrëmbyer dy nga mbesat e tij dhe duke i detyruar të prostituonin në Itali. “Ky është shpagimi per atë që bëri xhaxhai juaj Edmondi kur isha në Shtetet e Bashkuara” – i thoshte ai ndërkohë që i rrihte vajzat, që ishin njëra 19 dhe tjetra 21 vjeçe.

Ky rrëfim i tmerrshem ka dalë në një vendim të fundit të gjykatës federale të Apelit dhe në dokumeta të lidhura me gjykatën. Vendimi i marrë në Janar, kishte lajme të mira: “Z.Demiraj i mbijetoi të shtënave, dhe mbesat e tij shpetuan falë, – siç u shpreh gjykatësi, – “absolutisht fatit dhe një taksisti të mirë”. Demiraj dhe mbesat e tij janë tani ligjërisht/legalisht në Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Ai është pronar i një kompanie të vogel bojaxhinjsh pranë Hjuston. Por vendimi në janar pruri edhe lajme të këqia për z.Demiraj. Njoftimi urdhëronte dëbimin e gruas së tij, Rudina, dhe djalit adoleshent, Rediol, të cilët kanë jetuar që të dy në Shtetet e Bashkura, por kanë hyrë në SHBA ilegalisht në vitin 2000. (Dy fëmijët më të vegjel të Demirajt kanë lindur në Shtetet e Bashkuara.)

Ideja se pjestarët e familjes së tij do të dëtyrohen të kthehen në Shqipëri e tmerron Demirajn. “Bedini është një njeri i rrezikshëm”, tha z.Demiraj në telefon, me nje anglishte të çalë. “Me siguri ai do ta vrasë djalin tim. Gruan time, ndoshta do ta vrasi dhe ndoshta do ta çoj për prostitucion.”

Qeveria në të vërtetë nuk polemizon mbi këtë. “Ka një mundësi që znj.Demiraj do të përndiqet,” tha Xhenifer R. Kouri, një avokate e Departamantit të Drejtësisë, në seancën në Gjykatën e Apelit në Dhjetor. “Unë nuk po them që ajo nuk rrezikon në Shqipëri. Unë po them që ajo nuk e ka arritur kufirin ligjor kur vjen fjala për azil”. Në një vendim të mëpasëm, një panel prej tre gjyqtarësh të Gjykatës Federale të Apelit të Nju Olins ranë dakort që gruaja nuk meriton azil. “Është e vërtetë, – thanë ata, – që një ligji federal thotë që azili mund të jepet kur një i huaj i trembet përndjekjes “për arsye të” pjestarëve të familjes. Por gjyqtarët në shumicë shtuan se “gruaja dhe djali i Z.Demiraj nuk kualifikohen në këtë pikë”.

Arsyet e tyre duan paksa për tu kuptuar. “Znj.Demiraj është në rrezik sepse Bedini dëshiron ta lëndojë atë me qëllim që të lëndojë zotin Demiraj – pra jo sepse ai ka një dëshirë të përgjithshme për të lënduar familjen Demiraj si të tillë” – shkruante gjyqtarja Katerina Hajnes. “Nuk është se znj.Demiraj do të ishte më e sigurtë në Shqipëri nëse do të divorcohej nga z.Demiraj dhe do të hiqte dorë nga të qënurit pjestare e kesaj familjeje. Nuk do të ishte e sigurtë as në rast se do të ishte e dashura e z.Demiraj prej shumë vitesh dhe jo gruaja e tij”.

Duket llogjike. Por nuk është po kaq torturuese për gjuhën angleze që të thotë në një mënyrë tjetër që z.Bedini do ta lëndoj znj.Demiraj dhe djalin e saj “për arsye të” lidhjes së tyre familjare me Edmond Demiraj. Por kështu e kanë interpretuar Gjykata të tjera Federale Apeli, ligjin e azilit. Pas gjithë kësaj, Gjykata e Lartë ka mundësi të vendosë nëse do të degjoj këtë vjeshtë një apelim të vendimeve të Gjykatës së Apelit për këtë rast. Avokatët e familjes thonë se kanë më shumë se ligjin në krahun e tyre. “Në vend që ti jepnin çmim z.Demiraj që rrezikoi jetën e tij për të na mbrojtur ne nga një gangster, qeveria e hedh familjen e tij në kthetrat e gangsterit,”  – tha Xhoshua Rosenkraz një avokat me Orrik, Herrington dhe Stuklif, i cili përfaqëson familjen. “Është e pa moralshme dhe e pa ligjshme. Por është gjithashtu e pakujdesshme. Nëse kjo është mënyra sesi i trajtojmë miqtë tanë, shumë shpejt nuk do të kemi më miq që të na mbrojnë.”

Drejtësia ka marrë një tufë me letra mbështetëse nga grupe mbi të drejtat e njeriut dhe professor të ligjit që e nxisin gjykatën ta dëgjoj çështjen. Por letra mbështetëse më interesante është praqitur nga 40 ish zyrtar federalë të zbatimit të ligjit, duke përfshirë Dik Thornburg, i cili ka shërbyer si drejtor i FBI-së në tre administrata. Ata thanë se vendimi i Gjykates së Apelit, “i bën personat të cilët janë të rëndësishëm për të luftuar krimin e organizuar ndërkombëtar më pak të gatshëm për të bashkpunuar më zbatuesit e ligjit”

Z.Demiraj tha se Marina Garsia Marmolejo, nje asistent notere e Shteteve të Bashkuara, kishte bërë një premtim që ta mbante të sigurtë atë dhe familjen e tij. “Kjo zonjë vjen në ëndrrat e mija gjatë gjithë kohës sepse ajo e vuri jeten time në rrezik,” – tha ai shumë i emocionur. “Por ajo shkatërroi gjithçka”. Znj.Marmolejo, tashmë kandidate për tu bërë gjyqtare federale, nuk dëshiron të jap komentin e saj për këtë artikull dhe më drejtoi mua tek zyra e noterit të Shteteve të Bashkuara. Zëdhënësja e shtypit atje nuk donte të bënte komente. Z.Demiraj e vlerësoi këtë situatë me këto fjalë. “Ata mund të të shtrydhin” – tha ai, – dhe të të hedhin në plehra”.